34,7490
36,5490
2.962,52
‘İşte bir şehidimiz daha geldi memleketim Balıkesir’e. Sevgili kardeşim Hasan Talay. Kursağım düğüm düğüm, Türk bayrağına sarılı tabutundan gözlerimi kaçırıyorum, birde yanı başında ne yapacağını bilemeyen sana sarılıp ağlaşan kederli ailenden ve iki tane bayan subayın kollarında sana sarılan eşinden. Daha 4 ay önce birliğinden izin alıp gelmiş Hacer ile dünya evine girmiştin. Kim bilir ne hayallerin vardı. Güzel bir yuvan ,kendine benzeyen çocuklarınla mutlu bir hayat sürecektin, ama çalışman lazımdı. Biliyordun ki çok fakir bir ailenin çocuğuydun. Ne yaparsan kendin yapacaktın. Baban Yusuf amca seni bugünlere helva ve simit satarak getirmişti. Seni gözünden bile sakınan baban acı haberini aldığında Kurtdereli Heykelimizin orada simit satarak ailesine yardımcı olmaya çalışıyordu. Senin de tek hedefin uzman çavuş olmak oldu. Yakın çevrene bir uzman olayım deve kestireceğim dedin. Sonunda muradına erdin, ve uzman oldun. Her zamanki gibi sözünün eriydin. Adağın olan deveyi de kestin. Araya evliliğini de sıkıştırdığın o kısacık 15 günlük iznin bitti ve Kayseri’deki birliğine döndün. Diyarbakır Sur’a geçici olarak görevlendirildin. Dirayetli ve cesurdun, vatanın için gözünü bile kırpmıyordun ve aslanlar gibi Sur’da çatışmalara katılıyordun.27 Ocak’ta sosyal paylaşım sitende şehit olan arkadaş ve komutanların için inşallah sıra bana da gelir şehitlik mertebesi bana da nasip olur demiştin. Çok geçmedi yiğidim 5 gün sonra 1 Şubat günü hain bölücü terör örgütü mensubu teröristlerce yapılan silahlı saldırı sonucunda yaralandın, tedavine GATA’da devam edildi ama sen kararını vermiştin arkadaşlarının yanına gitmek ve o mertebeye ulaşmak istemiştin cengaver Hasan’ım ve dün o haberin geldi .Eyyy kahraman Hasan sen hakkını helal et. Ben seni yolcu ederken bakamadım, yaşlı gözlerimi senden ve ailenden hep kaçırdım. Aklıma tekrar 22 yıl önce yaptığım vatani görevimde Ağrı Dağının 3000.mt’sinde 1 yıl yatakta yatmadan o hain teröristlerle mücadele ettiğim, ilk çatışmamda bir kayanın üstünde omuz omuza ateş ettiğimiz askerim Beyhan’ın Kanas silahıyla vurulup omuza düşerek anında şehit oluşu,8-10 cm le benim o mertebeye ulaşamamam, Beyhan’ın ailesinin yaşadıkları yada onun yerine ben olsam sevdiklerimin ailemin yaşayacaklarını artık hatırlamak istemiyorum ben. Ne olur canım ülkem vatanım bu sorunu çözün. Eğer çözmezseniz ben 22 yıl önce yaşadım, bugün devam ediyor, yarın ise sizlerin, bizlerin çocukları yaşayacak, hiçbir Türk ailesi böyle yaşamayı hak etmiyor. Bu vahşet nereye kadar devam edecek. Bu acılar ne zaman dinerse rahat uyuyacak aileler. Artık terör saldırılarını lanetlemek, yaşananların hesabı sorulacak demek yetmiyor. Hala gereken riskleri alıp, başta yetkililer olmak üzere, Türk milleti olarak hep birlikte elimizi taşın altına sokmanın zamanı gelmedi mi? Ne yapalım bu seferde SIRA SENDEYMİŞ HASAN!! Bakalım sırada kim var mı? diyelim. İşte ondan sana bu halde bakamıyorum.Canım kardeşim Hasan..Hakkını helal et şehitim. Allah mekanını cennet eylesin..’
Ayağımı Kesmeyin…